Poznawaniu każdego nowego narzędzia towarzyszy na początku wiele przeszkód i znaków zapytania. Jeśli połączymy nie do końca zrozumiały dla nas proces i kompletnie niezrozumiałe słownictwo, które go opisuje, to nieuchronnie obieramy drogę prowadzącą do bólu głowy i frustracji zwieńczonej soczystą wiązanką słów dezaprobaty. Jeśli już zgłębiasz temat druku 3D w stomatologii, albo masz dopiero taki zamiar, to zachęcam najpierw do przeczytania artykułu o zastosowaniach druku 3D w stomatologii. Tymczasem, jeśli już wiesz do czego będzie tobie potrzebna drukarka, ale jeszcze nie jesteś zaznajomiony z tematem to rzuć okiem na 8 terminów stosowanych w druku 3D. Mam nadzieję, że choć trochę ułatwią Ci zrozumienie tej metody. Od siebie dodam, że długo zajęło mi domyślanie się co to jest FEP ( ten termin również znajdziesz poniżej).
1. .STL
Jeden z ważniejszych terminów do przyswojenia jeśli chodzi o druk 3D. Do naszych celów wystarczy wiedzieć, że jest to najbardziej popularny format plików wykorzystywany w druku 3D i służy do zapisu geometrii danego obiektu w trzech płaszczyznach. Nie uwzględnia koloru czy faktury tego obiektu. Skrót najprawdopodobniej pochodzi od słowa „STereoLitography”.
2. Support
Kolejne słowo w niezbędniku drukarza. Support można przetłumaczyć jako Podporę i jego funkcją jest właśnie… wspieranie albo podpieranie. Czego konkretnie? Wiszących „w powietrzu” elementów naszego obiektu tzw. overhangs ( nawisów). Warto o nich pamiętać, bo są nieodłącznym elementem drukowania 3D. Po pomyślnym wydrukowaniu naszego obiektu ich rola się kończy i są odrywane/odcinane od modelu.
3. Overhang
Nawis, czyli wisząca w powietrzu część naszego obiektu. Zazwyczaj wystarczy podeprzeć to miejsce odpowiednią ilością supportów, ale trzeba sprawnie te miejsca lokalizować.
4. Stolik roboczy (Buildplate)
Na tym elemencie chcemy znaleźć swój wydruk, gdy drukarka skończy pracę. W idealnym świecie tak jest zawsze, natomiast w praktyce bywa różnie… Czasem znajdujemy nasz wydruk w resin tanku( o tym poniżej), a czasem trochę wydruku na stoliku roboczym i trochę w resin tanku- obie opcje są niepożądane i oznaczają (niestety) niepowodzenie druku.
5. Slicer
Wspominałem już, że drukarka drukuje obiekt w warstwach? Slicer to taki program, który kroi na poszczególne warstwy nasz zaprojektowany obiekt, liczy ile materiału potrzebne jest na każdą warstwę, gdzie w przestrzeni znajdować się będą te warstwy oraz parę innych parametrów. Niestety, czasem potrzebuje w tym trochę naszej pomocy. Na koniec wszystkie te dane pakuje w plik zrozumiały dla naszej drukarki.
Prawdopodobnie najpopularniejszym slicerem jest darmowy Chitubox.
6. VAT/Resin Tank
Zbiornik na żywicę. W tym elemencie znajduje się niespolimeryzowana żywica, która pod wpływem utwardzania laserem będzie tworzyć obiekt na stoliku roboczym.
7. FEP
Niepozorny element, ale bardzo istotny. Przezroczysta teflonowa taśma, która tworzy dno VATu/Resin Tanka. Głównymi zadaniami FEPu jest przepuszczanie światła UV do VATu oraz zapobieganie przylepiania się obiektu w trakcie tworzenia kolejnych warstw. Nieźle jak na kawałek folii 🙂
8. IPA
Istotny element obróbki końcowej (post-processingu). Nazwa może kojarzyć się z modnym rodzajem piwa, ale kryje się pod nią coś dużo mocniejszego. Mowa tu o wysokoprocentowym alkoholu izopropylowym. Bardzo przydatny do usuwania nadmiaru niespolimeryzowanej żywicy po zakończonym wydruku.
Oto 8 niezbędnych terminów, które moim zdaniem powinieneś znać i których znajomość znacznie ułatwi Ci dość zawiły temat jakim jest druk 3D.
Jaki Twoim zdaniem termin powinien znaleźć się w tym zestawieniu?